Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΝέαΟι τεράστιες εκπτώσεις τσακίζουν τους εργολήπτες δημοσίων έργων

Οι τεράστιες εκπτώσεις τσακίζουν τους εργολήπτες δημοσίων έργων

Η βαθιά και παρατεταμένη κρίση έχει συρρικνώσει τις τεχνικές εταιρείες, με όσες συνεχίζουν να λειτουργούν να ακροβατούν στην κόψη του ξυραφιού, να βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, είτε δραστηριοποιούνται στο χώρο των δημοσίων έργων, είτε ιδιωτικών, είτε συνδυάζουν δημόσια και ιδιωτικά έργα ελπίζοντας κάπως να επιβιώσουν έχοντας κάνει δραστικές περικοπές δαπανών.

Δάνεια «κοκκινισμένα», ακίνητα δεσμευμένα, προσπαθούν να εισπράξουν από οφειλέτες και δεν τα καταφέρνουν, αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, παλεύοντας σε έναν φαύλο κύκλο που ολοένα και κλείνει ασφυκτικότερα γύρω τους, καθώς χτυπάνε τιμές δίνοντας παράλογα υψηλές εκπτώσεις, ακόμη και της τάξης του 70%, σε έργα του δημοσίου ή πουλάνε κατασκευασμένα έργα, δικά τους, ως και κάτω του κόστους, προκειμένου να συγκεντρώσουν κάποιο ρευστό.

Ένας τρόπος για να κατανοήσουμε την έκταση της συρρίκνωσης του κλάδου των μηχανικών και των τεχνικών εταιρειών, είναι και να παρακολουθήσουμε την κατάσταση των συλλογικών τους φορέων, των συνδικαλιστικών τους οργάνων.

Για παράδειγμα ο παλαιότερος σύνδεσμος εργοληπτών της χώρας, ο Σύνδεσμος Πτυχιούχων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων Θεσσαλονίκης και Κ. Μακεδονίας, που αποτελεί για την περιοχή του τον φυσικό συνδικαλιστικό φορέα των πτυχιούχων εργοληπτών δημοσίων έργων, από τα 1.200 μέλη που έχει, ενεργά έχουν μείνει μόλις 600 και ταμειακά τακτοποιημένα είναι ούτε 140.

Και σε αυτά τα 140 μέλη, που καταβάλουν τις συνδρομές τους, περιλαμβάνονται εταιρείες και άτομα.

Βεβαίως πλέον η εγγραφή είναι καθαρώς προαιρετική αφού δεν απαιτείται ως πιστοποίηση για την συμμετοχή σε διαγωνισμούς του δημοσίου. Πέραν αυτού του βασικού λόγου, οι μηχανικοί  μπορούν να αντλήσουν από το Διαδίκτυο, εύκολα, τις πληροφορίες που χρειάζονται για θέματα του κλάδου, δεν νοιώθουν την ανάγκη να απευθυνθούν στις οργανώσεις τους.
Βεβαίως και οι μηχανικοί- ένας κλάδος με ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις στο παρελθόν, πολύ δραστήριος – τείνουν να αποστασιοποιούνται από συλλογικότητες και να δρα ένας έκαστος για τον εαυτό του. Όμως, τα παραπάνω, από μόνα τους δεν εξηγούν την κατάσταση, γιατί η ισχύς για κάθε κλάδο, βρίσκεται εν τη ενώσει, δηλαδή στον φορέα εκπροσώπησής του.

Είναι λοιπόν η κατάσταση στον κλάδο πολύ άσχημη λόγω παρατεταμένης κρίσης και δεν υπάρχουν σημάδια βελτίωσης. Όπως είπε στη Voria.gr o πρόεδρος του ΣΠΕΔΕΘ &ΚΜ κ. Φώτης Κουβουκλιώτης, απόδειξη αυτού είναι και οι τεράστιες εκπτώσεις που δίνουν οι τεχνικές εταιρείες προκειμένου να πάρουν κάποιο από τα λίγα έργα φορέων του δημοσίου. Διαπιστώνεται ότι οι εκπτώσεις που προσφέρονταν από εκεί που ήταν, οι υψηλότερες, περί το 41%-42%, σήμερα ξεπερνούν και το 60% του εκτιμώμενου προϋπολογισμού και φτάνουν ως και το 70%.

Για την ανάθεση δημοσίων έργων έχουν στο παρελθόν ισχύσει διαφορετικά κριτήρια, αλλά τα τελευταία χρόνια υιοθετήθηκε το σύστημα της μειοδοσίας ( όπως άλλωστε προβλέπεται από την ΕΕ) με αποτέλεσμα το έργο να πηγαίνει σε αυτόν που κάνει την μεγαλύτερη έκπτωση ζητώντας τα λιγότερα χρήματα. Αποτέλεσμα; Οι εταιρείες τρώνε τις σάρκες τους σε έναν ισοπεδωτικό ανταγωνισμό, γιατί θέλουν να κρατήσουν τα εργοληπτικά πτυχία τους ( ανάλογα με την τάξη) κάτι που απαιτεί από αυτές να εμφανίζουν δραστηριότητα, δηλαδή ανεκτέλεστο και, εμπειρία.

Αναλαμβάνουν έτσι συχνά έργα, με μηδενικό κέρδος αλλά και χωρίς δυνατότητα να καλύψουν τα γενικά έξοδα (προσφορά κάτω του κόστους κατασκευής). Με τέτοιες υψηλές εκπτώσεις οι συμβάσεις συχνά μένουν στη μέση, τα έργα μένουν ημιτελή , το όλο σύστημα παραγωγής έργων χωλαίνει. Αναλαμβάνουν ελπίζοντας ότι με κάποιο τρόπο, με κάποια συμπληρωματική σύμβαση ή αναθεώρηση του αντικειμένου της σύμβασης, θα μπορέσουν να «ισοφαρίσουν» κάπως τη χασούρα.

Σε αυτό το περιβάλλον, ο αριθμός των ενεργών εταιρειών έχει περιοριστεί δραματικά, πολλοί μηχανικοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα απασχόλησης ενώ επίσης πολλοί έχουν αναγκαστεί να αναζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό.

Με πολύ περιορισμένους πόρους στο ΠΔΕ και τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης να κατευθύνουν κονδύλια σε άλλες στρατηγικές επιλογές και όχι τόσο σε έργα υποδομής, τα οποία πλέον επιδιώκεται να χρηματοδοτούνται μέσω συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, είναι βέβαιο ότι ο κατασκευαστικός κλάδος δεν θα επιστρέψει στις δόξες που γνώρισε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Με αυτήν την πρόβλεψη να μην αμφισβητείται από κανένα και, με μεγάλο οικιστικό απόθεμα προς διάθεση,  εργολήπτες και ευρύτερα ο τεχνικός κλάδος που εξαρτάται από τις κατασκευές, θα πρέπει να βρει ισορροπία σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα απ’ ότι στις καλές εποχές του παρελθόντος.

voria.gr

RELATED ARTICLES