Δεκτή έγινε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή του Δήμου Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας κατά του εγκιβωτισμού του τελευταίου ελεύθερου τμήματος του Ποδονίφτη. Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο έκρινε ότι η Περιφέρεια αιτιολόγησε επαρκώς την ανάγκη διευθέτησης του ρέματος, όχι όμως και την επιλογή της κατασκευής τσιμεντένιου αγωγού, ο οποίος θα εμποδίζει την τροφοδοσία των υπόγειων υδροφορέων.
Η προηγούμενη δημοτική αρχή Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας είχε προσφύγει κατά της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του έργου από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση το 2018. Με το έργο, η Περιφέρεια Αττικής επιθυμούσε τη μετατροπή του τελευταίου φυσικού τμήματος σε ανοιχτό αγωγό από σκυρόδεμα. Οπως έκρινε το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ (2165/19) «αιτιολογείται επαρκώς η κατ’ αρχήν ανάγκη διευθέτησης του ρέματος Ποδονίφτη στο συγκεκριμένο τμήμα, ενόψει του ιστορικού πλημμυρών της περιοχής και των πορισμάτων της προκαταρκτικής αξιολόγησης των κινδύνων πλημμύρας».
Αντίθετα «δεν αιτιολογείται επαρκώς η επιλογή της λύσης της διευθέτησης με ανοιχτή ορθογωνική διατομή από οπλισμένο σκυρόδεμα, ενόψει μάλιστα των αντιρρήσεων της Διεύθυνσης Υδάτων, σύμφωνα με τις οποίες η διαμόρφωση της κοίτης με αυτόν τον τρόπο θα επηρεάσει σημαντικά την ποσοτική κατάσταση των υπογείων υδάτων (…) αλλά και της Διεύθυνσης Δασών, σύμφωνα με την οποία η σκυροδέτηση της κοίτης του ρέματος θα έχει σημαντικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην πανίδα και τη χλωρίδα της περιοχής της κοίτης».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ
